காத்திருப்பு...

எத்தனை இரவுகள்
ஏங்கி ஏங்கி விழித்திருப்பேன்
இரவின் நிசப்த அமைதியில்
என் இதயத்தின் ஓசை மட்டும்
ஓங்கி ஒலித்த நாட்கள்...
எனக்காகவா நான் வாழ்ந்தேன்...?


இப்போ...எதற்காக நான் வாழ்கிறேன்
புரியாமல் தடுமாறுகிறேன்
விதி என்ற இரு வரியை
நொந்து கொள்வதெப்படி...?

கலையும்,கற்பும் கை தவறி போகாமல்

கனத்த பொறுமையுடன்

புன்னகை பூத்தவளாய்

புவியில் உலாவி வந்தேன்

என்னை புரிந்தவர்கள் எத்தனை பேர்...?

ம்...புரிந்தவரே,பிரிவானபோது

பூ நான் என்ன செய்வேன்..?

இதயத்தில் இடம் பிடித்தவனை

இடைமறித்து பறித்தெடுத்தார்

படித்துவிட்டு தந்து விடு

பாசம் என்ன பட்டறையா...?

என்னவனே..?

நீ உன் நினைவுகளை மட்டும்

எனக்குள் நூதனசாலையாக்கிவிட்டு

இன்னோர் இதயத்தில் குடியிருப்பது

என்ன ஞாயமோ..?நானறியேன்...?

நியாயமானது என

உன் மனது துடிக்கும் போது

உணர்ந்து கொள்வாய் என் அன்பை

அதுவரை,

என் காத்திருப்பு நிலைத்திருக்கும்....!

-மூதூர் சுஹைதா. ஏ. கரீம்-