எண்ணை காணாத கேசம்
மெய்யை பொய்யாய்
மறைத்தபடி
சரிந்துவிழுந்த முந்தானையை
சரி செய்ய முயல்கிறாள்
சில தெருவோர
கழுகுகளின் பார்வையில்
இரையாகும் அவள் மேனி
உறைந்து போன
உணர்வுகள் புரியாமல்
பின்னால் சினுங்கிய படி
மூக்கிலிருந்து
வழிந்த நீரை
புறங்கையால் தேய்த்தபடி
அன்னையின் பின்னால்
அடியெடுத்து
அவஸ்தைப் படும்
பால் முகம் மாறா
பிள்ளை
தாய் கையேந்த
தனயனின் பார்வையில்
அனாதையாய்
அன்னாந்து நோக்க..
அவன் கைகளுக்குள்ளும்
சில்லறைகள் விழுகிறது
தலைமுறையாய்
அவன் தொழிலுக்கும்
ஆரம்ப வித்தாகிறது..
மூதூர் சுஹைதா ஏ கரீம்
வெள்ளவத்தை
No comments:
Post a Comment