தேடுகிறேன்...............

இந்தக் கவிதை பொதிகைத் தொலைக்காட் சியில் வாசித்தேன்.
கவிஞர் வேலு வேந்தன் இதைப் பாராட்டினார்...........

தேடுகிறேன் .

சின்ன வயதில் சிரித்துப் பேசி

சிப்பி சிரட்டை விளையாடியது

சினம் கொள்ளாப் பாசமுடன் 

பழகிய 

நேச உள்ளங்களைத் தேடுகிறேன்

அமைதியாய்ப் புலரும் தாலைப் பொழுது

சஞ்சலமே இல்லாத மன அமைதி

சாதி மத பேதமில்லை எங்களுக்குள்

ஏற்ற  தாழ்வும் இருந்ததில்லை

நாட்டில் அமைதி இல்லை 

நிம்மதியாய் நித்திரை இல்லை

நித்தமும் கவலையுடன் 

நிம்மதியைத் தேடுகிறேன்.

நலிந்து போன மானிட வாழ்வில்

மானிடமே மரணித்துப் போய்

மலிந்து விட்ட ரீச்செயல்கள்

மறைந்து போகும் நாளைத் தேடுகிறேன்.

வஞ்சனை சூது கொலை களவு

காம இச்சை கயவர் கைவரிசை

நாசகாரச் செயல்கள் என்றும்

ஒழிந்து போகும் நாளைத் தேடுகிறேன்.

ஒற்றுமையான உறவுகள்

ஆபத்தில் உதவும் நன்பர்ள்

அல்லலின் போது அரவணைக்கும் கரங்கள்

அவனியில் உண்டா தேகிறேன்.

தொலைந்து போன .சமாதானம்

சாகடித்த சந்தோஷங்கள்

ஓடி மறைந்த ஒற்றுமைகள்

ஒன்றினைந்து நிலைத்திடுமா.

இனிவரும் காலத்தில் 

இழந்து விட்ட இன்பங்கள்

இனி வருமா தேடுகிறேன்.

மூதூர் சுஹைதா ஏ கரீம்

வெள்ளவத்தை